هميشه قبرستانی در قلبت برای خاک سپاری خطای دوستانت بساز

تنها بودن بهتر از گدايی عشق است

هميشه از خوبی های آدم ها يک ديوار بساز

پس هروقت در حقت بدی کردن فقط يک آجر از ديوار بردار

بی انصافيه اگه ديوار رو خراب کنی!

شايد چشم های ما نياز داشته باشد

که گاهی با اشک هايمان شسته شوند

تا بار ديگر زندگی را با نگاه شفاف تری ببینيم

چقدر دلم می خواهد نامه بنويسم

تمبر و پاکت هم هست

و يک عالمه حرف

کاش کسی جايی منتظرم بود....

اگه نتونستی کسی رو ببخشی

از بزرگی گناهش نیست از کوچیکیه  قلبته

گـــــاهی ارزش واقعی یک لحظه را

تــــا زمــــانــی که به یک "خـاطره" تبدیل شود نمی‌فهمیم!

بلندترين شاخه درخت يک واژه را می فهمد

و آن هم تنهایی ست....

گاه دلتنگ می شوم دلتنگتر از تمام دلتنگی ها

حسرت ها را می شمارم و باختن ها را

و صدای شکستن را

نمی دانم من کدامين اميد را نا اميد کردم

و کدام خواهش را نشنيدم

و به کدام دلتنگی خنديدم

که چنين دلتنگم....

درد دارد وقتی

من عاشقانه هايم را می نويسم

ديگران ياد عشقشان می افتند

اما تو بی خيالی......

جاودان باد سايه دوستانی که

شادی را علتند نه شريک!

و غم را شريک اند نه دليل!

وقتی خداحافظی می کنيم چه انرژی عظيمی می خواهد

کنترل اولين قطره اشک برای نچکيدن

دستمال خيس آرزوهايم را فشردم

همين چهار قطره چکيد:

زنده  بــاد  رفيق  بـا معـرفـت

 خدايا ...

خيلی ها دلمو شکستن!

ديگه تحمل ندارم

شب بيا باهم بريم سراغشون

من نشونت ميدم تو ببخششون........

جلوی بعضی از خاطره ها بايد نوشت :

آهسته به ياد آورده شود ،خطر ريزش اشک!

سکوت زبان تنهایی ست

چقدر با خودم حرف می زنم

نيمکت های پارک دو نفره اند

بی خيال.......روی چمن می شينم.

برای بعضی دردها نه ميتوان گريه کرد

نه ميتوان فرياد زد

فقط ميتوان نگاه کرد و بی صدا شکست......

گاهی تنهایی ام آنقدر عميق است

که در آسمان هم احساس می کنم در قفسم

در دایره بلا اگر باران عشق باريد

عاشق آنست که از دايره بيرون نرود

چند وقتيست هرچه می گردم

هيچ حرفی بهتر از سکوت پيدا نمی کنم

نگاهم اما

گاهی حرف می زند

گاهی فرياد می کشد

و من هميشه دنبال کسی می گردم

که بفهمد يک نگاه خسته چه می خواهد بگويد.....

مرداب به رود گفت : چه کردی که اينقدر زلالی؟

رود گفت : گذشتم!!!!!!!!!!

درد من حصار برکه نيست،

درد من زيستن با ماهيانی است که فکر دريا به ذهنشان خطور نکرده!

آدمی غرورش را خيلی زياد شايد بيشتر از تمام داشته هايش دوست می دارد

حالا ببين اگر خودش غرورش را به خاطر تو ناديده بگيرد

چقدر دوستت دارد و اين را بفهم آدميزاد!

جلد گرفته ام عشقم را با خيال و خاطره ،

مبادا که تا بخورد حتی گوشه ی احساسم زير دست اين همه تنهايی!

می دانی تنهايی کجايش درد دارد؟!

انکارش!!

آنکه می رود نمی فهمد

اما آنکه بدرقه می کند خوب می داند کاسه آب معجزه نمی کند.....

جا گذاشته ام دلی هرکه يافت مژدگانی اش

تمام زندگی ام.

ديشب تمام خاطرات با تو بودن را دور ريختم

و امروز

هر چه می گردم خودم را پيدا نمی کنم..........

با سايه ام به جای تو حرف می زدم امروز که هوا ابری است تنهای تنهايم!

دلت که تنگ شد سکوت کن اين روزها هيچ کس دلتنگی را نمی فهمد!!!!!!!!!

سعی‌ کن آنقدر کامل باشی‌، که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران، گرفتن خودت از آنها باشد.

و چقــــــدر دیر می فهمیم

که زندگــــــی

همین روزهاییست که منتظــــر گذشتنش هســتیم

در زندگي باران نباش كه فكر كنند خودت را با منت به شيشه ميكوبي ؛

 ابر باش تا منتظرت باشند كه بيايي

وا مانده ام که تا به کجا می توان گريخت از اين هميشه ها که ندارند باورم

حال مرا نپرس که هنجارها مرا مجبور می کنند بگويم که بهترم

خيلی وقت ها مهم ترين حرف ميان دو نفر همانی ست که هرگز به هم نمی گويند.

گاهی دلت می خواد همه بغض هات از توی نگاهت خونده بشن

می دونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری

اما یه نگاه گنگ تحویل می گیری یا جمله ایی مثل :چیزی شده؟

اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر می کشی و با لبخندی سرد می گی: نه هیچی!

چترت را بگير چشم های من بزرگ شده ی بارانند.

من تو را دوست دارم.. دیگری تو را دوست دارد..

دیگری دیگری را دوست دارد.. و این چنین است که ما تنهاییم..

اگر با گذشت کردن کسی کوچک می شد خدا تا این اندازه بزرگ نبود.

نصف اشتباهاتمان ناشی از این است که وقتی باید فکر کنیم احساس می کنیم

 و وقتی باید احساس کنیم فکر می کنیم.

 همانطور که گل رو با خارش دوست داری ديگران هم با عيب هاشون دوست بدار.